Lampenpoetsersgras (Pennisetum) behoort tot de uitgebreide familie van siergrassen. Lampenpoetsersgras wordt ook wel borstelveergras genoemd. Wanneer je de plant ziet met zijn mooie donkere aren spreken deze namen voor zich. Van oorsprong komt de plant voor in Australië en Oost-Azië. De bruinachtige, cilindrische bloeiwijzen kunnen wel 25 cm lang zijn en bloeien in juli tot en met september. De wuivende aren op de plant zijn bijzonder sierlijk in de zomer, maar ook in de winter wanneer ze met rijp en sneeuw bedekt ook decoratief zijn. Lampenpoetsersgras is een polvormende grassoort met daaruit lange sierlijke, platte bladeren van waaruit de grasaren komen. Het Latijnse woord Pennisetum is een samenstelling uit de woorden penna (= veer) en seta (=varkenshaar) en verwijst naar deze bloeiwijzen.
Met een paar eenvoudige tips blijft de lampenpoetsersgras gezond en mooi. De plant staat in de tuin graag op een zonnige standplaats maar ook iets in de schaduw doet hij het goed. Zorg ervoor dat de grond niet uitdroogt, zeker in periodes van lang aanhoudende droogte. Constant te natte wortels houdt de plant echter ook niet van. Ondanks dat de plant goed winterhard is, kan hij bij een strenge en langdurige vorstperiode wel een beetje bescherming gebruiken. Laat daarom in het najaar en de winter uitgebloeide aren en blad aan de plant zitten, dit dient dan als bescherming en verwijder dit pas in het vroege voorjaar in maart. Weldra vormt zich weer nieuw blad en in de zomer weer volop nieuwe “borstels”.
Om in het voorjaar weer een mooie plant te krijgen is het verstandig na de winter, begin maart, de plant tot op 20 cm boven de grond terug te knippen. Hij is dan de winter door zijn eigen bescherming met blad en oude bloemaren goed doorgekomen en kan weer volledig opnieuw gaan groeien en bloeien.
